Monday, May 14, 2007

ေျမခပန္း

ခ်စ္သူ . . .
ရွင္ေမႊးလြန္းန႕ဲ႔မင္းနႏၵာဇာတ္သိမ္းကို ျပင္ေပးဖို႔
ငယ္ငယ္က အေမဆီမွာေတာင္းဆိုဘူးတယ္
ခြန္ဆန္ေလာနဲ႔နန္းဦးျပင္ ဇာတ္သိမ္းကို
ျပင္ေရးလို႔ စာေမးပြဲလဲက်ခဲ့ဘူးတယ္
ရွိတ္စပီးယားသာ ငါ့အဖိုးျဖစ္ခဲ့ရင္
ယိုမီရိုနဲ႕ဂ်ဴးလိယက္ ဇာတ္သိမ္းကိုျပင္ခိုင္းမိမွာပဲ

ခ်စ္သူ . . .
မင္းနဲ႔ေ၀းတဲ့ငါ့ရင္မွာ အလြမ္းေတြေ၀ေနတယ္
အဲဒီအလြမ္းေတြသာ ပန္းေတြျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္
အဲဒီပန္းေတြကို မင့္ေခါင္းမွာပန္ေပးလိုက္ခ်င္ပါတယ္

ခ်စ္သူ . . .
အဲဒီပန္းေတြက . . .
သဇင္လို ေတာ္မ၀င္ဘူး
က်ဴးလစ္လို အေရာင္ေသြးမစံုဘူး
ရနံ႕ကလဲ ေမႊးခ်င္မွေမႊးမယ္
ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ေပးတဲ့ပန္းက ရာႏႈန္းျပည့္ျဖဴစင္ပါတယ္


ခ်စ္သူ . . .
အဆင့္ခ်င္းမတူလို႕႔ မနမ္း႐ိႈက္လိုလဲ
အမိုက္သရိုက္လို ေျမမွာခ်နင္းလိုက္ပါ
နင္းေျခသူကို စူးေစမဲ့
ႏွင္းဆီလိုဆူးမ်ိဳးလဲ ငါ့အလြမ္းေတြမွာတပ္မထားပါဘူး
ေလအလာမွာေျမခတဲ့ ေၾကြက်ေပးမဲ့ခေရလိုပန္းမ်ိဳးပါ

ခ်စ္သူ . . .
ေလအလာမွာ ေၾကြက်တဲ့ခေရလို
ငါ့အခ်စ္ေတြ ေျမခကုန္ၿပီ
နင္းလိုကနင္း ပန္လိုကပန္

ခ်စ္သူ . . .
တကယ္ေတာ့ငါ
နင္ဘ၀ထဲကို ဗီဇာမပါဘဲ၀င္ခဲ့သူေလ

No comments: