Sunday, May 20, 2007

နာခံေတာ္သြင္း..

လမင္းရဲ႔ ၾကင္နာမႈနဲ႔
ၾကယ္စင္ေတြမွိတ္တုတ္
မလႈပ္မယွက္နဲ႔ ျမက္ခင္းျပင္ေပၚပက္လက္
ခံစားခ်က္ေလးေတြကို ပင္႔သက္ေမာေတြနဲ႔
ေနရာခ်ေနတဲ႔ ညတစ္ညမွာ
ခ်စ္သူနဲ႔ေတြ႔ခဲ႔တယ္…
အဲဒီ႔ညက လႏွစ္စင္းအျပိဳင္ထြန္းလင္းခဲ႔တယ္
သိလားခ်စ္သူ…

ပ်က္ယြင္းေနတဲ႔ ႏွလုံးသား
လြဲမွားေနတဲ႔ ဦးေႏွာက္နရီေတြကို
စီညီေအာင္ ေဖးကူမေပးခဲ႔တဲ႔
အေ၀းက ခ်စ္သူရဲ႔ အျပဳံးပန္းႏုရြရြေလးေတြကုိ
ေတြးမိတိုင္း လြမ္းရပါတယ္..
ျပဳံးေနျပီလားခ်စ္သူ…

ဥဒဟုိသြားလာလႈပ္ရွားေနတဲ႔ လူေတြၾကားထဲမွာ
ခ်စ္သူမ်ားေပၚလာေလမလားလုိ႔
လက္ေတြ႔မက်တဲ႔ စိတ္ကူးအိပ္မက္ေတြကို အေဖာ္ျပဳရင္း
ေဆြးျမည္႔ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ ေမွ်ာ္ေနမိတယ္
ေတြေ၀သြားလား ခ်စ္သူ…

`ေမာင္´
လုိ႔ ပါးစပ္ကဖြင္႔ဟမေခၚေပမယ္႔
ေမွ်ာ္လင္႔မိသူကိုယ္႔ရင္ထဲမွာ ခ်စ္သူရဲ႔ေခၚသံေလးကို
ေႏြးေထြးလႈိက္ေမာစြာခံစားမိေနပါတယ္
ခုျမင္ေနရတဲ႔ ၾကယ္တာရာေတြကို သက္ေသျပဳျပီး
သစၥာဆုိျပခ်င္ပါရံဲ႔…
ယံုမွာလား ခ်စ္သူ…

ခ်စ္သူနဲ႔မနီးတဲ႔ ခရီးလမ္းတစ္ေနရာကုိ ႏွင္ေနတဲ႔
ခ်စ္သူသိပ္ခ်စ္တဲ႔ `ေမာင္႔´ အတြက္
ခ်စ္သူကုိယ္တုိင္ သီကုံးေပးတဲ႔ ကဗ်ာပန္းေလးကုိ
ခ်စ္သူကုိယ္တုိင္ ရြတ္ျပေပးတာကုိ နားဆင္ရင္း
လေရာင္ရႊန္းပတဲ႔ ဒီတစ္ညမွာ
`ေမာင္´ ေမွးစက္ပါရေစ
လာခဲ႔မွာလား ခ်စ္သူ…

No comments: