အဲဒီ
ျပာလဲ့ေနတဲ့ ပိေတာက္ပင္ေအာက္မွာ ..
ဆြံ႕အေနတဲ့ စကားသံေတြ ႐ွိတယ္ ..
ေဟာင္ဖြာေဟာင္ဖြာမုသာ၀ါဒေတြလည္း ႐ွိတယ္။
တိတ္တဆိတ္လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ လမ္းမႀကီး ႐ွိတယ္ ..
မာက်ဴရီေတြလင္းထိန္ေနတဲ့ လမ္းမႀကီးလည္း ႐ွိတယ္။
ေဆးေၾကာခံလိုက္ရတဲ့ ေသြးစက္ေတြ႐ွိတယ္ ..
ေနာင္တမရတဲ့ သားသတ္သမားေတြလည္း ႐ွိတယ္။
အခိုးခံလိုက္ရတဲ့ လြတ္လပ္မႈေတြ ႐ွိတယ္ ..
ဇိမ္က်ေနတဲ့ အႏိုင္က်င့္မႈေတြလည္း ႐ွိတယ္။
ထိုးေကြၽးလိုက္ရတဲ့ ညစာေတြ ႐ွိတယ္ ..
မ်က္လွည့္အျပခံလိုက္ရတဲ့ ေငြစကၠဴေတြလည္း ႐ွိတယ္။
လုယက္ခံလိုက္ရတဲ့ ႐ုိးသားျခင္းေတြ ႐ွိတယ္ ..
သိလ်က္နဲ႔မိုက္တဲ့ ကလိန္ကက်စ္စ႐ိုက္ေတြလည္း ႐ွိတယ္။
အသံမမွန္ေတာ့တဲ့ ဂစ္တာတစ္လက္ ႐ွိတယ္ ..
ပီပီသသေၾကညာေနတဲ့ ေရဒီယိုသတင္းေတြလည္း ႐ွိတယ္။
ဘယ္သူ႔ကိုမွမေပးျဖစ္တဲ့ အရာတစ္ခ်ဳိ႕ ႐ွိတယ္ ..
ဘယ္သူမွမသိႏိုင္တဲ့ အေ၀းႀကီးကအိပ္မက္တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ႐ွိတယ္။
ေသခ်ာတာကေတာ့
အဲဒီ
ျပာလဲ့ေနတဲ့ ပိေတာက္ပင္ေအာက္မွာ ..
အ၀ါေရာင္ပိေတာက္ေတြ အရင္ကလို ျပန္႔က်ဲမေနဘူးဆိုတာပဲ။
Monday, May 14, 2007
အျပာေရာင္ပိေတာက္
Posted by အိမ့်ချမ်းမြေ့ at 12:10 PM
Labels: ကိုေခလြန္း
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment