အေမ (သို႔) ငါ့ရဲ႕ တမ္းခ်င္း

သူငယ္ခ်င္းေရ ...
ဥၾသငွက္ငယ္ရဲ႕
ေတးသြားေတြနဲ႕အတူ
ေ၀့၀ဲက်လာတဲ့ …

ေရာ္တမာေတြကို ႏွေမ်ာတသ ေငးၾကည့္ၿပီးေတာ့
၀မ္းနည္းစကားေတြဆိုၾကရင္း
ဂီတရစ္သမ္ေတြ သီၾကဴးခဲ့ဖူးတဲ့
တမာနံ႔သင္း လမ္းကေလးနဲ႔ …
ထေနာင္း၊ တမာ၊ ဆူးျဖဴျဖာယွက္
အေမ့ရင္ခြင့္ထက္မွာ
ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို
မင္းသတိရေသးရဲ႕လား…

သူငယ္ခ်င္းေရ …
မိုးရနံ႔နဲ႔
စိမ္းလန္းသစ္လြင္ေနတဲ့
အေမ့ရင္ခြင္ထက္မွာ
အားသစ္ေတြေမြးဖြား
ဘ၀အတြက္ ..
ပညာႏုိ႔ရည္ေတြ ေသာက္စို႔ၾကခ်ိန္
မိုးစက္ပြင့္ေတြၾကားမွာ
တြဲလက္မျဖဳတ္တမ္း လမ္းေလွ်ာက္ၾကရင္း
ေက်ာက္ကာလမ္းေလး တိုလြန္းတယ္လို႔
မင္းေျပာခဲ့ဘူးတာကို
သတိရေသးရဲ႕လား …

သူငယ္ခ်င္းေရ ...
ခုခ်ိန္မွာဆို
တို႔ ေျခရာခ်င္းထပ္ေနခဲ့တဲ့
တမာစီလမ္းေလးေပၚမွာ
နွင္းဖြဲဖြဲေလးေတြ ေ၀့၀ဲလို႔ေပါ့…
အတန္းမၿပီးခင္
ကန္တင္း(န္)ကို ခုိးလစ္ၿပီး
ေကာ္ဖီပူပူ အငမ္းမရ ေသာက္ခဲ့ၾကတဲ့
အတိတ္က ေဆာင္းနံနက္ေတြကိုေရာ
မင္းသတိရေသးရဲ႕လား….

သူငယ္ခ်င္းေရ …
ခင္တြယ္ရာ အေဖာ္မရွာပဲ
တူညီစြာ လြတ္လပ္ခဲ့တဲ့ တို႔တစ္စု
ကဗ်ာေတြေရးၾက
ဘ၀၊ ဒႆန ဆိုတာေတြကို
စားပြဲထိုး ေကာင္ေလးေတြ ညိဳျငင္ေလာက္ေအာင္
ေရေႏြးၾကမ္းေတြေသာက္ရင္း ေဆြးေႏြးၾကနဲ႕
တီးဆိုင္က ခံုပုေလးေတြကို ခ်စ္တတ္ၾကလြန္းတာမ်ား
အတန္းထဲက ေကာင္မေလးေတြ ဟားၾကတဲ့အထိပါပဲ….......

ဒါေတြကို မင္းအမွတ္ရေသးရဲ႕လား ….

သူငယ္ခ်င္းေရ …
အေမ့ရင္ခြင္က ခြာထြက္ၿပီး
တမာလမ္းေပၚက ေရာ္၀ါေတြလို
(တို႔တစ္ေတြ)
တစ္ေနရာဆီကို လႊင့္ေနရခ်ိန္မွာ
အတိတ္ေျခရာေတြက တမ္းတဖြယ္ျဖစ္ေနတာကို
ကဗ်ာေတြနဲ႕ အလြမ္းေျဖေနရင္းက
ျပန္မရေတာ့တဲ့အခ်ိန္ေတြ အေတြးေရာက္တုိင္း
ရင္ခြင္ကို လႈိင္းခတ္နာက်င္ေစခဲ့တယ္…….။