Sunday, August 5, 2007

ကမၻာရဲ႕ မနက္ၿဖန္

ဒါဟာအတၱေပါ့
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ခ်စ္ၾကတယ္ဆိုတာလည္းအတၱ
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္မုန္းၾကတယ္ဆိုတာလည္းအတၱ
နင္လွတယ္ငါလွတယ္ေျပာေနၾကတာလည္းအတၱပါပဲ
ဒီလိုအတၱေတြၾကားမွာ
ကမာၻေျမႀကီးဟာ ..
သီးခ်ိန္တန္သီးၿပီး ပြင့္ခ်ိန္တန္ပြင့္လာတယ

ဘ၀ဆိုတာဟာလည္း အတၱရဲ႕တစ္ေန႔တာေနရာေလးပါပဲ
မၿမဲဘူးဆိုတာ သိသိႀကီးနဲ႔ ၿမဲခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၾကျပန္တယ္
ေနာင္ဘ၀ကိုလည္း ေမွ်ာ္ၾကျပန္တယ္
ဒါဟာအတၱေပါ့
တစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ကို အတင္းေတြတုပ္ေနၾကတယ္
တစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ကို စာရင္းေတြ႐ႈပ္ေနၾကတယ္
တစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ကို ေနာက္ေက်ာကိုဓားနဲ႔ထိုးၾကတယ္
တစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ကို တရားေတြခ်ခ်ျပၾကတယ္
တစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ကို စကားေတြမွ်ၾကတယ္
တစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ကို အားကိုးအားထားျပဳၾက
တစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ကို မတရားမႈေတြျပဳၾက
တစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ကို ေက်နပ္ေနျပျပန္တယ္
ဒီလိုနဲ႔ ဒီလိုနဲ႔
ကမာၻေျမႀကီးဟာ
သူႀကီးျပင္းခဲ့ရာလမ္းေၾကာင္းအတိုင္းပဲ
သူျပန္ငယ္သြားရ႐ွာေတာ့တယ္
တစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ကို သတ္ၾကျဖတ္ၾကလို႔တဲ့ေလ။ ။

No comments: