အမွန္ေတြပါကြယ္
ဘေလာ့ဂါဆိုတာ နည္းပညာရဲ႕
သေႏၶသားေပါ့
ခံစားခ်က္ေတာ့႐ွိတယ္
မာယာကို သိတယ္
ညာတာကိုလည္း သိတယ္
႐ွိခ်င္တဲ့ေနရာမွာ ႐ွိေနၾကတယ္
သိခ်င္တာေတြကုိ သိေနၾကတယ္
ၿငိခ်င္ရင္လည္း ၿငိၾကဦးမယ္
ၿပီးေတာ့လည္း
ကိုယ္သိတာ ကိုယ္တင္ျပ
ညေတြ ေန႔ေတြ႐ွိမေနၾကပါဘူး
အထူးအဆန္းပဲျဖစ္ျဖစ္
အ႐ူးအႏွမ္းပဲျဖစ္ျဖစ္
ခ်စ္စြာေသာ ပရိတ္သတ္အတြက္
အခက္အခဲမ်ားၾကား
ႀကိဳးစားပမ္းစား တင္ဆက္လို႔ထားၾကေပါ့
အလကားမတ္တင္း ျပသထားေတာ့
အေပါစားလို႔လဲ ထင္ၾကျပန္မယ္
ေတာသားဟန္နဲ႔ လာမလည္ၾကနဲ႔
႐ိုးသားတဲ့ ဘေလာ့ဂါဆီကေန ခိုးခိုးမသြားၾကနဲ႔
နည္းနည္းျဖစ္ျဖစ္ အားနာရစ္ၾကပါ .. ။ (ကိုၿဖိဳး)
ဘေလာ့ဂါရဲ႕ အတၱ
ခင္ဗ်ားတို႕ သိခ်င္မွလည္း သိမယ္
သူ႕ဆီကိုလာ ခြင့္ျပဳထားရင္
လုိရာယူသြား
အျငင္းမပြားဘူး
အခ်င္းလည္းမမ်ားဘူး
သူစဥ္းစားေနတာက
သူ႔ရင္တြင္းက ေစတနာ
ေစာ္ကားသြားတာ ရင္နာစရာ
လူခ်င္းမေတြ႕ အြန္လိုင္းေပၚမွာ
ငါလုပ္တာေတြ မသိႏုိင္ပါဘူး
ဒီလို ဒီလို အ႐ူးတစ္ခ်ိဳ႕
မႏွစ္ျမိဳ႕စရာ
ဟုိမွာ ဒီမွာ
ေရာေႏွာလာတဲ့အခါ
ကိုယ့္လမ္း ကိုယ္လွမ္း
ေလွ်ာက္လိုက္စမ္းပါဗ်ာ
ေခြးေဟာင္တုိင္းသာ ေ႐ြ႕ရပါမူ
ဘယ္မွာ ေတာင္ကုန္း ႐ွိလိမ့္မတုန္း (ကိုမ်က္လံုး)
ဘေလာ့ဂါ ရဲ႕မွတ္တမ္းမွာ
အေရာင္ဆိုတာရွိခဲ႕ရင္
ဦးေႏွာက္ဆဲလ္ေတြေဖာက္ထုတ္
စနစ္ ေသြလြဲတဲ႕
အသစ္ေတြပဲ က်န္ခဲ႕မယ္..
အၾကမ္း အရမ္း အလြမ္းမ်ားနဲ႕
ခမ္းခမ္းနားနားရွိခ်င္မွရွိမယ္
ဆန္းျပားဖို႕မလို
ကာရန္မခ်ိဳ
စာသံေပသံမပို
ကာလံေဒသံမလိုက္
(ဘယ္သူ) ၾကိဳက္ႀကိဳက္မႀကိဳက္ႀကိဳက္
အလိုက္အထိုက္ ရြက္မလႊင့္
ဥာဏ္စဥ္ျမင့္တဲ႕တရားမွာ
စိတ္ေတြကို ကိုယ္တိုင္နာေတာ႕
ရင္ဘတ္ဆိုတာ တစ္ခုတည္းရွိတယ္
အဲဒီ .. ရင္ဘတ္က ရိုက္ေမာင္းလိုက္တဲ႕
ဘေလာ့ေက်ာင္း၀င္းထဲမွာ
ဘေလာ့ျမင္းကိုစီး
ကိုယ့္ခရီးကိုယ္ႏွင္ၾကေတာ့
လမ္းကျဖင့္ အရွည္ႀကီးရယ္.. (မပန္ဒိုရာ)
အဲ့လိုနဲ႔ပဲ...
ငါတို႔ ဘေလာ့ၾကတယ္
တခ်ိဳ႕ေတြက ဖိုင္ဘာေအာ့ပတစ္ကို ဖင္ခုထိုင္လို႔
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ စိတ္ေတြကို ဆြဲဆန္႔လို႔
ျဖစ္နိုင္ပါတယ္
ထရိုဂ်င္ျမင္းရုပ္ႀကီးစီးၿပီးလည္း ဘေလာ့ၾကတယ္။
တခါတခါ …
ငါမွန္ၿပီး မင္းမွားတာကိုေျပာဖို႔အတြက္
မိုးတစ္လံုး
ၿပီးေတာ့လည္း ေလတစ္လံုးနဲ႔
ဘေလာ့ၾကတယ္..
ဘာပဲေျပာေျပာေပါ့ေလ..
ဒါဘ၀င္ေလဟပ္တာ မဟုတ္ဘူး
တခါတေလေတာ့
ဟုတ္မိခ်င္လည္း ဟုတ္မိမယ္.
ဒါေပမဲ့ ငါတို႔တေတြ
ရန္ျဖစ္ၿပီးရင္လည္း ျပန္ခ်စ္ၾကတယ္.
သီအိုရီတစ္ခုလို ေျပာရရင္
ရိုးသားမႈဟာ ေအာက္တန္းမက်ဘူး
ယုတိၱေဗဒနဲ႔ ေျပာၾကပါစို႔
ေအာက္တန္းမက်တဲ့စာေတြမို႔လို႔
အထက္တန္းက်တယ္..
ယုံခ်င္ယံုမယံုခ်င္ေနေလ
ေၾကးစား ေရးသားေနတာ မဟုတ္ေတာ့လည္း
ရင္ဘတ္ေတြနဲ႔ပဲ ေတြးၿပီး ဘေလာ့ေရးၾကတယ္...။ (Anonymous)
ဘေလာ့ဂါေတြရဲ႕ မွတ္တမ္းမွာ
အတၲမဲ့တဲ့ ေစတနာေတြလဲပါတယ္
အတၲေတြနဲ႕ စီးခ်င္းထိုးတဲ့
အသိတရားေတြရဲ႕ ဗ်ဴဟာလဲပါတယ္
ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ၾကီးမားစြာမပါတဲ့
ေပါ့ေပါ့ပါးပါး စိတ္ေျဖစရာေတြလဲပါတယ္
အတၲေတြနဲ႕ ျပည့္သိပ္ေနတဲ့
ျမည္းခ်င္စရာေတြလဲ ပါခ်င္ပါလိမ့္ဦးမယ္
အတၲေတြကို ၀ွက္ကြယ္ထားတဲ့
သူေယာင္သီးေတြလဲ ပါခ်င္ပါလိမ့္ဦးမယ္
ယူတတ္သူရတဲ့ ေဟာဒီေလာကမွာ
အသိဉာဏ္ တုိးစရာေတြလဲရွိရဲ႕
သံေ၀ဂ ယူစရာမ်ားလည္း ၿငိခဲ့
(ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ပါပဲ)
ဘေလာ့ဂါေတြရဲ႕ ေလာကမွာေတာ့
မယူတတ္ၾကသူေတြက ကမ္းတဲ့လက္ကို ပုတ္ခ်ၾကလဲ
အမိုက္အမဲပဲမို႕ သနားလိုက္ၾကတာေပါ့ကြယ္
ယူတတ္သူေတြရဲ႕ အားေပးစကား
အားေဆးလိုစားလို႕ အားေမြးလိုက္ၾကတာေပါ့ကြယ္
ကိုယ္လိပ္ျပာကိုယ္လံုလို႕ကေတာ့
(ငါတို႔ဟာ .. ) စစ္ကိုင္းပဲေရာက္ေရာက္
ငါ့ျမင္းငါ စိုင္း လိုက္စမ္းမယ္ (ဟိုင္း!!!) (ခြန္ျမလႈိင္)
ဘေလာ့ဂ္ဆိုတာ.....
ဘာလဲလို႔
႐ွင္းျပမေနပါဘူး
သံုးဖူးရင္ သိလိမ့္မယ္
ဘေလာ့ဂါဆိုတာကေတာ့
ဘေလာ့ဂ္ေရးသူကို မွာေပါ့
လူၿပိန္းေတြကေတာ့ေတြးၾကမယ္....။
ဘေလာ့ဂါေတြရဲ႕ အေတြးထဲမွာ
ေကာင္းတာေတြ စဥ္းစားထားတယ္
မေကာင္းတာလဲ ပါခ်င္ပါမယ္...
အတၱတစ္ခ်ဳိ႕ ေရာလို႔ထားတယ္
ေလာင္ၿမိဳက္ေနတဲ့ ေဒါသမ်ားလဲရွိမယ္
တစ္ခါတစ္ေလ သည္းခံ
တစ္ခါတစ္ေလ ရန္ျဖစ္
ဒါေတြဟာ ဘ၀ဇာတ္ခံုတစ္ျဖစ္လဲ
ဘေလာ့ဂ္ဇာတ္ရံုပါပဲ...။
တစ္ခါတစ္ခါ
တိုးတိုးႀကိတ္ႀကိတ္ၾကည့္ၿပီး
႐ိုးတိုးရိပ္တိတ္ လာေျပာသြားမယ္
ရန္စတာလဲ ခံရႏိုင္တယ္
ႀကိတ္ႀကိတ္တိုးေန႔ေတြ ရွိသလို
ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း
ေငါင္ေတာင္ေတာင္ ရက္ေတြလည္း
မနည္းခဲ့ဘူးကြယ္..။
ေ၀ဖန္မႈေတြလဲ ပါခ်င္ပါမယ္
ခ်ီးမြမ္းသံေတြ လိုသေလာက္ ရခ်င္မွလဲရမယ္
ဘေလာ့ဂ္ဆိုတာ ဘာလဲ
လာမေမးၾကပါနဲ႔
လုပ္ၾကည့္ပါ အေျဖသိလာလိမ့္မယ္ ... ကြယ္။ (ညေလး)
ဘေလာဂ့္တဲ့.. ငါ့အတြက္ေတာ့
သံေယာဇဥ္ရစ္ပတ္
(ဒီ) အထပ္ထပ္ကြန္ရက္ထဲ
ေန႔ ည မွားေနသူမ်ားနဲ႔မိတ္ဖြဲ ့ရင္း ..
ဖလွယ္ေသာ အေတြးအေခၚေတြ
မွ်ေ၀ေသာ အသိပညာေတြ
စာနာေသာ ခံစားခ်က္ေတြ
နူးညံ့ေသာ ခင္မင္တြယ္တာျခင္းေတြ
လြတ္လပ္ေသာ ခံယူခ်က္ေတြနဲ႔
အခ်ိန္ေတြေနာက္ေျပးလိုက္ရင္း
ရင္တြင္းတြယ္ျငိ ဤဘေလာဂ့္ေလာကရွိ
ဘေလာဂါ့ေရာင္းရင္းမ်ားနွင့္
ငါတို႔၏ ဟစ္ေၾကြးသံမ်ား ကမၻာကုန္တည္ေစေသာ္။ (ဂ်စ္တူး)
အင္တာနက္ ဥယ်ာဥ္ႀကီးထဲမွာ
အနံ႔ေပါင္းစံုသင္းပါတဲ့ ဘေလာ့ပန္းေလးေတြ ေ၀ေဆာေနတယ္
ေစတနာ နဲ႔ ေမတၱာပန္းေတြလည္းပါမယ္
အၾကင္နာနဲ႔ ဂရုဏာပန္းေတြလည္းပါမယ္
နည္းပညာနဲ႔ ရင္တြင္းျဖစ္ပန္းေတြလည္းပါမယ္
ဒီလိုေ၀ဆာေနတဲ့ပန္းမ်ိဳး
ဖ်က္ဆီးဖို႔ မင္းတို႔ မႀကံလိုက္ေလနဲ႔
စည္းလံုးျခင္းရဲ႕ အင္အား
စုကာျပစို႔လား ျမန္မာဘေလာ့ဂါမ်ား။ (CMS)
လြပ္လပ္ျခင္းရသအတြက္
ငါတုိ႔႐ုိးသားစြာစာဖြဲ႔တယ္
ဒါဟာဘေလာ့ျခင္းရဲ႕အႏွစ္သာရ
ရာစုသစ္ရဲ႕႐ူးသြပ္မႈအသစ္
အဲဒါဟာအႏုပညာျဖစ္လိမ့္မယ္
သင္တုိ႕အားလုံးခ်စ္လုိ႔မုန္းလုိ႔ရတယ္
အဲဒါဟာငါတုိ႔ရဲ႕အဆုံးအ႐ႈံးမဟုတ္ဘူး
လမ္းေတြကအလ်ား႐ွည္တုိင္း
ငါတုိ႔စိတ္ေတြတြန္႔ဆုတ္မသြားဘူး
အမွန္တရားေန႔သစ္ဆီေရာက္ဖုိ႔
ဘေလာ့ဂါေတြရဲ႕အလံသစ္ဟာ
အစစ္အမွန္လႊင့္ထူထားၿပီ…။ (မုိးလႈိင္ည)
ငါတို႔ေတြဘေလာက္ၾကတယ္
ရည္႐ြယ္ခ်က္ကိုယ္စီနဲ႔
တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကလည္း ဖြင့္အန္ဖို႔
တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကလည္း စီးေမ်ာဖို႔
တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ၀င့္ၾကြားဖို႔
လိႈင္းကိုယ္စီမွာ စီးေမ်ာရင္း
တစ္ခါတစ္ေလ တိုက္မိ
တစ္ခါတစ္ေလ ခိုက္မိ
တစ္ခါတစ္ေလလည္း ဖိုက္မိ
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘေလာက္ဂါဆိုတဲ့
ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ငါတို႔တိုး၀င္ရင္း
ဘေလာက္စာမ်က္ႏွာေတြေပၚကေန
ရင္ဘတ္ခ်င္းရင္းႏွီး
သံစဥ္ခ်င္းညိွၾကနဲ႔
႐ုန္းထြက္လို႔မရတဲ့
အ၀န္းအ၀ိုင္းထဲကို
ငါတို႔၀င္လိုက္မိတယ္..
ငါတို႔တစ္ေတြ..
ညီေနာင္ဘေလာက္ဂါမ်ား.... (ဘာညာ)
အထက္တန္းက်စြာ ဘေလာဂ္ေရးျခင္းတဲ႔
ညခင္းေတြရဲ႕ နီယြန္မီးၿပင္းေတြ အလယ္
အဓိပၸယ္ ဖြင့္ဆုိရခက္ေနလဲ
တပ္မက္တဲ႔ စိတ္ေတြနဲ႔
ဘေလာဂ္ေတြထဲ ကိုယ္ေလွ်ာက္သြားတယ္…။
ခ်ိဳတခါ၊ ခါးတလွည့္၊
ညိဳတခါ၊ ငိုတလွည့္၊
ခံစားခ်က္စုံ ပန္း႐ုံေတာလို
ကိုယ္နဲ႔သင့္မယ္႔ပန္း၊ ကမ္းတဲ႔အခါကမ္း
လွမ္းတဲ႔ အခါလွမ္း၊
မီွတဲ႔အခါထိ၊ မမွီတဲ႔အခါလည္း႐ွိရဲ႕
ေတြးတထိသိ၊ မ႐ွိတဲ႔ခါ ေက်ာ္
ဘေလာ့ဂါေတြဟာ ….
တကယ္ေတာ့…….လူေတာ္ေတြပါ။
တဒဂၤေတြ႔ခုိက္ သဒၵါတရားေတြ
အိုင္ဒီယာသစ္ေတြ၊ ေစတနာေတြ၊
ေ၀မွ်မႈေတြ၊ ျဖန္႔ေ၀မႈေတြ
ဆင့္ပြားယူမယ္.. မလိုလဲပစ္
လိုေတာ့လဲအသစ္ေပါေနာ့္….။
တဒဂၤေတြ႔ခုိက္၊ ခ်စ္လိုက္ၾကပါ
မုန္းၿပီးျပန္ခ်စ္၊ ဘ၀သစ္ေတြမွာ
ျပန္ဆုံခ်င္ပါတယ္ဆိုေတာင္မွ
ဆုံခြင္႔ႀကဳံခြင့္ သင့္ခ်င္မွ သင့္ေတာ႔မွာမို႔
သံစဥ္မညီ၊ ေတြးေခၚစုံညီလို႔
နားလည္မႈေတြ စုကာစည္းလို႔
တခဏႀကဳံရင္ပဲ (ငါတို႔) ရင္ခုန္ႀကမယ္…
အို…ေရာင္းရင္း ဘေလာ့ဂါတို႔ရယ္ (တျပည္သူ အိမ့္ခ်မ္းေျမ့)
ခံစားခ်က္ေတြ
ဘေလာ႔ဂ္ ရပ္၀န္းမွာ ႐ွိတယ္
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ
ဘေလာ႔ဂ္ ရပ္၀န္းမွာ ႐ွိတယ္
တိုင္းျပည္အတြက္ ေစတနာေတြ
ဘေလာ႔ဂ္ ရပ္၀န္းမွာ ႐ွိတယ္
တြဲလက္ေတြ
ဘေလာ႔ဂ္ ရပ္၀န္းမွာ ႐ွိတယ္
အေတြ႔အၾကံဳ
ေပ်ာ္ရႊင္မႈ
ေ၀မွ်မႈ
စည္းလံုးမႈနဲ႔
ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈေတြ
သံေယာဇဥ္ေတြ
...............
........
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘေလာ႔ဂ္ ရပ္၀န္းမွာ ႐ွိတယ္။
ဒီမွာ မိတ္ေဆြ.....
ဘာကို မေက်နပ္ပါသလဲ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘေလာ႔ဂ္ရပ္၀န္းမွာ ႐ွိေနတယ္။ (ခြန္ေမာင္)
ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြ အေကာင္ထည္ေဖာ္ဖို႔
၀မ္းနည္းမႈေတြ ေျဖေဖ်ာက္ ၾကဖို႔
အစာမေၾကတာေတြ ေထြးအန္ေစဖို႔
ေပ်ာ္႐ႊင္မႈေတြ ေ၀မွ်ၾကဖို႔
ဒီေနရာ မွာ တို႔ ဆံုမိၾကတယ္
နားလည္မႈေတြ ေဖးမမႈေတြ
အၾကင္နာေတြ ေစတနာေတြ
ရည္မွန္းခ်က္ေတြ
ဒဏ္ရာေတြ ေ၀ဒနာေတြ
ကိုယ္စီေထြးေပြ႔
မတူတာညွိ
တူတာ ပီတိနဲ႔
လဲရင္ထူေပး
ၿမဲရင္ အတူေျပးနဲ႔
ငါတို႔ ေ႐ွ႕ဆက္ၾကမယ္..
လာသူငယ္ခ်င္း... လက္ခ်င္းတြဲထား
ေ႐ွ႕ခရီးမ်ား.. ေ၀းေတာ႔ဘူးကြယ္... (သဲေလး)
ငါခ်က္တဲ့ ဟင္းတခြက္
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အစပ္အဟပ္တည့္
တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အျပတ္အသတ္မဲ့
မခ်က္တတ္ခ်က္တတ္နဲ႔ ငါ့ဟင္း
စားသုံးသူ ရိွေနေလေတာ့
ငါ… ဘေလာ့ဂ္ေရးတယ္။
တခါတေလလဲ
စကားလုံးေတြက
ပန္းခက္ေတြျဖစ္လိုက္
လြမ္းခ်က္ေတြ ဖြင့္လိုက္
ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းလိုက္ပုံမ်ား
ေဟာ…
စီးခ်င္းထိုးၾကျပန္ေတာ့လဲ
ျမားအစင္းစင္းခမယ့္ဟန္
တအားအတင္း ျငင္းၾကရျပန္ေတာ့
ငါ… ဘေလာ့ဂ္ေရးတယ္။
ေဟ့…
အေ၀းကိုေတာ့ မေျပးစမ္းပါနဲ႔
ေဟာဒီမွာ …
မင္းခံစားခ်က္၊ မင္းယုံၾကည္ခ်က္
မင္းရပ္တည္ခ်က္၊ မင္းဖြင့္ဟခ်က္
ဒါေတြကို နားလည္ေပးေနသူေတြ
အမ်ားၾကီး…
လာစမ္းပါကြာ… ဟိုးေရွ႕မွာ ပန္းတုိင္ရိွတယ္
ဒီလိုနဲ႔ပဲ…
ငါ… ဘေလာ့ဂ္ေရးတယ္။ (ကလိုေစးထူး)
တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိ မနာလုိေတြ ျဖစ္ၾက
ဆဲသြားၾက ဆိုသြားၾက
(ဒါကို) နာလုိခံခက္နဲ႔ေဒါသေတြမျဖစ္ခဲ့ပါဘူး
ဘေလာဂါဆိုတာကလည္း
လူထဲက လူေတြဘဲမို႔
တစ္ခါတစ္ခါမွာေစတနာ ေဇာနဲ႔
ေျပာမိမွားတာလည္းရွိခ်င္ရွိမယ္..
အမွားကုိ အမွန္ပါလုိ႔
တစ္ခါမွ မထုတ္ေဖာ္ခဲ့တာ
တုိ႔ဘေလာ့ဂါမ်ားပါဘဲ
သမုိင္းအတြက္ေတာ့မရည္သန္ပါဘူး
ရည္ရြယ္တာကအမွန္တရားပါဘဲ
႐ုိးသားစြာ သိကၡာရွိမယ္ဆုိရင္ေတာ့
ပုဆုိးၿခံဳထဲက လက္သီးပုန္းျပေနမယ့္အစား
ရဲ၀့ံစြာ ထြက္ရင္ဆုိင္လုိက္ပါလား
ငါတုိ႔ ဘေလာ့ဂါေတြက
တုန္လႈပ္မယ္ ထင္သလား
အရာရာကုိ ရင္ဆုိင္ဖုိ႔အတြက္
ႀကိဳတင္ကာ ျပင္ဆင္ထားတဲ့
အမွန္တရား ဘက္ေတာ္သား......။ (ေက်ာ္ေဇယ်)
ငါ့ကိုယ္ထဲစီး၀င္ေနတဲ့
လြတ္လပ္ခ်င္တဲ့၀ိဥာဥ္တစ္ခု
စည္းေတြ ေဘာင္ေတြနဲ႕ ကၽြမ္း၀င္မႈမရွိခဲ့ဘူး …
တားဆီး ကန္႕သတ္ ျဖတ္ေတာက္ထားမႈေတြၾကားမွာ
မီးေတာက္တစ္ခုလို ဟိုယိမ္းဒီထိုး
စိတ္ေတြကို ပံုသ႑ာန္အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းေနရတာမုန္းတယ္
လြတ္လပ္ျခင္းတစ္ခုနဲ႕ေပါက္ကြဲ
ငါ့ရဲ႕ ကူသူမဲ့ အလဲအကြဲေတြထဲမွာ
စကားလံုးေတြက ေသြးေတြလိုရဲေနႏုိင္တယ္ …
အဲဒီ့လိုပဲ …
မဲ့ၿပံဳးေတြကိုေမြးဖြားတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြ
သက္ျပင္းေတြကိုေမြးဖြားတဲ့ သတင္းေတြ
ေနာက္ …
ေတာက္ေခါက္သံေတြကိုျဖစ္ေစတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႕
ငါ့ကဗ်ာေတြ မလွမပအသက္၀င္ေနႏုိင္တယ္ …
ၿပီးေတာ့ …
လူသားခႏၶာမွာ စိတၱဇ၀ိဥာဥ္ေတြ၀င္ပူး
ႏွလံုးသားမွာ အတၱဆူးေတြ ဆူးေနၾကတဲ့
လူအခ်ိဳ႕ရဲ႕ ပံုရိပ္ေတြအတြက္
သေရာ္ေလွာင္ေျပာင္မႈေတြ
ငါ့စာေတြထဲမွာ ပါ၀င္ေနႏုိင္တယ္ …
ဒါေၾကာင့္လဲ …
စည္းေဘာင္ေတြနဲ႕ မတင္းက်ပ္တဲ့ နယ္ေျမတစ္ခု
ငါ့အတြက္ အေသအခ်ာကိုလိုအပ္လာတယ္ …
အဲဒါ … ကၽြန္ေတာ္လြတ္က်ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ ျဖစ္တယ္။ (ေနဘုန္းလတ္)
ဘေလာ့ဂ္ဂါရဲ႕ ၀င္သက္ထြက္သက္ဟာ
ေခတ္ေဟာင္းက ေရဒီယိုတစ္လံုး မဟုတ္ဘူး
အေရာင္အေသြးစံုတဲ့ တီဗီြတစ္လံုး မဟုတ္ဘူး
ပံုရိပ္ေတြ ရာေထာင္ခ်ီ႐ိုက္ကူးႏိုင္တဲ့ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ကင္မရာတစ္လံုး မဟုတ္ဘူး
အင္တာနက္နဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ထားတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာ တစ္လံုးသာျဖစ္တယ္
ဘေလာ့ဂ္ဂါရဲ႕ ဘာသာစကားဟာ
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္
အက္ေဆးတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္
စိတ္ထဲေပၚလာသမွ် ခ်ေရးလိုက္တဲ့ အေတြးအပိုင္းအစ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္
ခင္ဗ်ားတို႔ေတြ တစ္ခါမွ မေတြးမိတဲ့ အသစ္တစ္ခုလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္
ဘေလာ့ဂ္ဂါဟာ
ေလွာင္ပိတ္ထားတဲ့ ေနရာမွာ မေပ်ာ္ဘူး
မြန္းက်ပ္တဲ့ ေနရာမွာ မေပ်ာ္ဘူး
ေမွာင္မိုက္တဲ့ ေနရာမွာ မေပ်ာ္ဘူး
ထြက္ေပါက္မ႐ွိတဲ့ ဖိႏွိပ္မႈေအာက္မွာ မေပ်ာ္ဘူး
ဘေလာ့ဂ္ဂါဟာ
လြတ္လပ္စြာ ေရးတယ္
အခ်ဳပ္အေႏွာင္မဲ့စြာ ေရးတယ္
ေဘာင္ေတြကို ေဖာက္ထြက္ ေရးတယ္
စိတ္ကို ျမက္ခင္းစိမ္းေတြထဲ လႊတ္ၿပီး ေရးတယ္
အာ႐ံုနံပါတ္ (၆) နဲ႔ တိမ္နံပါတ္ (၉) ေပၚတက္ၿပီး ေရးတယ္
ေရအသက္ တစ္မနက္တဲ့
ဘေလာ့ဂ္ဂါရဲ႕ အသက္ကေတာ့ အင္တာနက္သာျဖစ္တယ္..။ (ေခလြန္း)
လြတ္လပ္တဲ့ ဒီေနရာမွာ
လြတ္လပ္တဲ့ အသီးေတြ
ငါ .. ပ်ဳိးတယ္
စိတ္တူသူငယ္ခ်င္း အခ်ဳိ႕နဲ႔
လြတ္လပ္မႈေတြ ငါမွ်ေ၀တယ္ ..
ငါလုပ္ႏိုင္တာနဲ႔ ငါလုပ္တတ္တဲ့ အရာမွာ
စည္းေတြ လာမခ်နဲ႔
ေဘာင္ေတြ လာမခတ္နဲ႔
ခ်ဳိတဲ့ အသီးေတြက
တစ္ခါတေလမွာ ခါးတတ္တယ္ ..
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စားသံုးခ်င္သူေတြအတြက္
ဒီေနရာမွာ
လြတ္လပ္မႈေတြကိုပဲ ငါစိုက္ပ်ဳိးထားတယ္ .. (ႏိုင္းႏိုင္းစေန)
ဘေလာ့ဂ္၀ိညာဥ္တစ္စက္
ျခေသၤ့တစ္ေကာင္ရဲ႕ အသက္ျဖစ္ေစ
ေဟာဒီ ေတာအုပ္ထဲမွာ ငါေနတယ္။
ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြ စည္းလံုး
စုစုရုံးရုံး
ေဟာဒီ အင္တာနက္တခုလံုး တၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔ေလ။
ဘေလာ့ဂ္ျခင္းမွာ နစ္ေမ်ာ
ငါေျပာခ်င္တာ
ငါ့ဘ၀နဲ႔ ငါ့လူမ်ဳိးအေၾကာင္းပဲျဖစ္တယ္။
တ၀ုန္း၀ုန္း တဒိုင္းဒုိင္းနဲ႔ ေရးျခစ္
ငါ့ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုလံုး ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ေစ
လြတ္လပ္ျခင္းနဲ႔ ငါ...အတူေနမယ္။
ငါ့စိတ္ ငါလံု
ငါ့ကိုယ္ ငါယံု
အဲဒီ Danger Zoneမွာ ငါရွင္သန္သြားမယ္.. (ဇင္ကိုလတ္)
ဘေလာ့ဂါေတြရဲ႕ စုစည္းညီညာ စြမ္းပကား
ဒီနားေလးမွာ ျပထားခဲ့မယ္
လူညီခ်င္မွညီမယ္ တူညီတာတစ္ခုကေတာ့
ငါတို႔ ဘေလာ့ဂ္ကိုခ်စ္ၾကတယ္
ဘယ္ေခတ္ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္စနစ္ျဖစ္ျဖစ္
အိုင္တီေခတ္ထဲက ကဗ်ာဟာ
ဘယ္ဘာသာနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ပါေလ
ေခတ္တစ္ခုရဲ႕ မွတ္တိုင္သာျဖစ္တယ္
အခ်စ္အတုမဟုတ္တာလည္း ေသခ်ာတယ္
အျပစ္ျပဳခ်င္လဲ ျပဳခဲ့ၾကေပေတာ့ကြယ္
ဘေလာ့ဂါေတြ ရင္မွာ မျမင္သာေပမယ့္
ထင္လာေနခဲ့တဲ့ သံေယာဇဥ္ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း႐ွိတယ္
ငါတို႔ အသိတရား မယြင္းပါးခင္အထိေတာ့
အခ်င္းမမ်ား အျငင္းမပြားပဲ
တင္းထားတဲ့ စိတ္ေတြေလွ်ာ့ခ်ၿပီး
ဘေလာ့ဂ္ဘ၀ခရီးကို ခ်ီတက္ၾကတာေပါ့ကြယ္။ ။ (ကိုၿဖိဳး)
ဆက္ဖတ္ရန္...
ျပန္ပိတ္ရန္...
~တၿပည္သူ အိမ့္ခ်မ္းေၿမ့~
